Van Woustraat
vanaf 1880
beginjaar straat: raadsbesluit
De Van Woustraat is een stadsstraat in de Amsterdamse wijk De Pijp in stadsdeel Zuid. De straat is in 1880 genoemd naar de klokkengieter Geert van Wou uit Kampen.
De straat ligt in het verlengde van het Westeinde en het Frederiksplein en verbond aanvankelijk de Stadhouderskade met de Ceintuurbaan. Na de annexatie van het noordelijke deel van de gemeente Nieuwer-Amstel in 1896 werd de straat geleidelijk verlengd tot aan het Amstelkanaal. In het verlengde ervan ligt de Rijnstraat in de Rivierenbuurt.
De straat kruist onder meer de Albert Cuypstraat/Hemonylaan met de bekende markt en de Ceintuurbaan.
Langs het grootste deel van de straat staan winkels, maar als winkelstraat trekt de nabijgelegen Ferdinand Bolstraat meer publiek. Vooral eetgelegenheden zijn er te vinden in de Van Woustraat. Automobilisten noemen het een "doorrijwinkelstraat". In oktober 2019 heeft de gemeente echter bekendgemaakt dat het deel tussen de Stadhouderskade en Ceintuurbaan "autoluw" wordt.
Alle naamvarianten:
-
RBRb. 10-6-1880, 15-4-1903, 13-10-1915 en 18-7-1919Van Woustraat van 1880
- v Woustr
- v Woustr.
- v Woustraat
- v, Woustraat
- v. Wooustraat
- V. Wous
- v. Woustr
- v. Woustr.
- v. Woustraat
- v.Woustr
- v.Woustr.
- v.woustraat
- v.Wouwstraat
- vam Woustr.
- van der Woustraat
- Van Woust
- Van Woustr
- van Woustr.
- van Woutstraat
- van Wouwstraat
- Van Woustr
- Woustr., v.
- Woustraat, v.
- Woustraat, van
Vernoemd naar: Geert van Wou
Maria Johannes Gerardus van Wou (Nijmegen, ca. 1450 - Kampen, 1527) wordt beschouwd als de belangrijkste luidklokkengieter die Europa gekend heeft.
Van Wou was de zoon van een klokkengieter. Hij werd in 1474 als poorter van 's-Hertogenbosch ingeschreven. In 1477 ging hij een samenwerkingsverband aan met de Bossche gieter Gobel Moer, met wie hij een klok voor de Sint-Eusebiuskerk in Arnhem goot. Het lijkt erop dat Van Wou daarna zelfstandig is gaan werken. Zo goot hij in 1479 een voorslag voor de Domtoren van Utrecht. Een jaar later vestigde hij zich in Kampen.
Van Wou dankt zijn reputatie vooral aan zijn zware geluien, die hij veelal goot voor steden in Duitsland, zoals Hamburg, Osnabrück (verloren), Recklinghausen (drie klokken, 1500), Braunschweig (drie klokken, 1502) en Erfurt. Voor Erfurt maakte hij in 1497 de E klok Gloriosa met een gewicht van ongeveer 11.400 kg. Nadat deze klok in 1984 scheurde in de slagrand, werd deze in 2004 gelast. Het gelui van de Domtoren te Utrecht uit 1505 bestaat uit dertien klokken waarvan de zwaarste 8100 kg weegt (de zeven kleinste zijn in 1664 omgesmolten ten behoeve van een nieuwe beiaard en in 1982 gereconstrueerd). Desondanks moest hij na voltooiing van de opdracht kritiek van het Domkapittel ondergaan, wellicht omdat de klank door een gewijzigd profiel anders was dan die van eerdere klokken van Van Wou.
Na 1507 werd hij minder actief en goot hij zijn klokken vaak in samenwerking met Johannes Schonenborch. Dat geldt voor onder meer het gelui voor Lübeck uit 1507. De klokken uit de periode 1523 tot 1527, gesigneerd Geert van Wou, zijn waarschijnlijk van de hand van zijn gelijknamige zoon of neef.
In totaal zijn er ongeveer 140 klokken van Van Wou bewaard gebleven.
Naast klokken goot Van Wou ook geschut.
Identifiers
| BAG id | 0363300000005247 |
| BAG URI | http://bag.basisregistraties.overheid.nl/bag/id/openbare-ruimte/0363300000005247 |
| WikiData id | Q2242519 |
| WikiData URI | http://www.wikidata.org/entity/Q2242519 |
| Adamlink URI | https://adamlink.nl/geo/street/van-woustraat/4705 |
