James Rosskade
vanaf 1939
beginjaar straat: raadsbesluit
De James Rosskade is een straat in de wijk Bos en Lommer in het Amsterdamse stadsdeel West.
De straat loopt qua nummering zuid-noord en begint als zodanig bij de ventweg aan de noordzijde van de Jan van Galenstraat en eindigt op de zuidelijke kade van de Erasmusgracht. Ze loopt daarbij evenwijdig aan de Einsteinweg.
Tot de bouw van de Westelijke Tuinsteden vormde de straat de uiterste westelijke grens van de toenmalige stad en hadden de bewoners een vrij uitzicht over de landerijen alleen gehinderd in de verte door het dijklichaam van de Ringspoorbaan. De straat is een woonstraat met alleen aan de oostzijde bebouwing, bestaande uit middelhoogbouw. De drie woonblokken dateren uit 1949 (woonblokken huisnummers 1-8 en 9-16) en 1950 (blok huisnummers 17-26). Alle drie de woonblokken zijn gebouwd voor de Katholieke Woningcooperatie Dr. Schaepman. Een groot deel van de woningen in deze buurt is ontworpen door architect Johannes Martinus van Hardeveld (van de blokken 2 en 3 is bekend, dat ze van zijn hand zijn). De woningen zijn rond 1990 gerenoveerd, waarbij de eerste twee woonblokken een pleisterlaag kregen (vermoedelijk externe isolatie), het derde woonblok bleef "kaal". Aan de westzijde is het vrije uitzicht vanuit de middelste verdiepingen sinds de komst van dat deel van de Einsteinweg in 1969 verdwenen en kijkt men al jaren (gegevens 2018) aan tegen geluidschermen.
De straat is bij een raadsbesluit van 26 juli 1939 en 21 mei 1948 vernoemd naar James Clark Ross, een Engelse poolreiziger.
Oorspronkelijk was op de plaats van de huidige Einsteinweg een noord-zuid lopende gracht met kade gepland in aansluiting op de Erasmusgracht die zou lopen tot de Slotervaart. De gracht en kade zijn echter uiteindelijk nooit aangelegd omdat het tracé begin jaren zestig een bestemming kreeg als autosnelweg en er geen ruimte meer aanwezig was voor een gracht met kade. De al bestaande straat behield de naam James Rosskade en werd niet hernoemd naar James Rossstraat alhoewel er in het geheel geen kade aanwezig is maar de naam wel herinnert aan de nooit gegraven gracht.
Alle naamvarianten:
-
RBRb. 26-7-1939, 21-5-1948James Rosskade van 1939
- Rosskade
Vernoemd naar: James Clark Ross
James Clark Ross (Londen, 15 april 1800 – Aylesbury, 3 april 1862), was een Brits marineofficier, die met zijn oom John Ross en William Parry het Noordpoolgebied, en later ook het Zuidpoolgebied verkende.
Ross trad in 1812 toe tot de marine, waarmee hij voor het eerst richting Noordpool reisde in 1818, op zoek naar de Noordwestelijke Doorvaart. Tussen 1818 en 1833 nam hij deel aan verschillende poolexpedities. Tijdens de laatste expeditie waaraan hij als ondergeschikte deelnam, werd de geomagnetische noordpool gelokaliseerd.
In 1834 werd hij gepromoveerd tot kapitein, en van 1835 tot 1838 deed hij mee aan het magnetisch onderzoek van Groot-Brittannië. Tussen 1839 en 1843 leidde hij de Antarctische expeditie van HMS Erebus en HMS Terror die het grootste gedeelte van de Antarctische kustlijn in kaart bracht. In 1841 ontdekte hij de Rosszee, Victorialand en de vulkanen Erebus en Terror. De Victoriabarrière werd later naar hem het Ross-ijsplateau genoemd. Ook de Ross' meeuw (naar de Rosszee) en de Rosszeehond zijn naar hem vernoemd.
Na zijn terugkeer werd Ross geridderd. In 1847 publiceerde hij zijn verslag van de expeditie onder de titel A Voyage of Discovery and Research to Southern and Antarctic Regions. Hij werd verkozen in de Royal Society in 1848, en maakte in dat jaar zijn laatste expeditie, als kapitein van HMS Enterprise, de eerste expeditie op zoek naar John Franklin. Ross stierf 14 jaar later in Aylesbury.
Een blauwe plaquette markeert nog altijd Ross' huis in Blackheath, Londen.
Identifiers
| BAG id | 0363300000003413 |
| BAG URI | http://bag.basisregistraties.overheid.nl/bag/id/openbare-ruimte/0363300000003413 |
| WikiData id | Q19275957 |
| WikiData URI | http://www.wikidata.org/entity/Q19275957 |
| Adamlink URI | https://adamlink.nl/geo/street/james-rosskade/2037 |
